Blog:

Keukenprinses, ahum

Als je mij jaren geleden had gezegd dat veganistische Marokkaanse linzensoep mijn favo eten zou zijn, was ik hard gaan lachen. Marokkaans impliceert gekke kruiden, linzen had ik nog nooit gegeten en bij het woord ‘veganistisch’ dacht ik toch in eerste instantie: bleeeeeehhggg. Maar niets is minder waar. Al kruipt er door de salade af en toe een brokje kaas en wil er prompt nog wel eens een plakje chorizo door de soep vliegen. Maar ook zonder deze toevoegingen is deze soep heerlijk!

Kookritueel

Omdat er foto’s gemaakt moesten worden bij dit blog, moest ik het geheel ook daadwerkelijk klaarmaken. Eerst zocht ik alle ingrediënten bij elkaar en trok ik de mega soeppan uit de kast. Verder bevat mijn kookritueel veel handige slechtzienden-trucjes. Het recept ken ik uit mijn hoofd, maar anders gebruik ik bijvoorbeeld mijn OrCam MyEye om het recept voor te laten lezen. En ik heb altijd mijn vergrootglas bij de hand. Maar ik heb bijvoorbeeld ook een keukenweegschaaltje met hele grote letters. Het fijnste kookattribuut voor de slechtziende chef-kok is een elektrische kookplaat. Daar ben ik zo ontzettend blij mee. Dat is veel veiliger, nooit meer een mouw in de fik!

Groenten hakken

Als ik kook dan kookt mijn hele keuken mee. Wellicht is het een tip om ook gesneden groenten te kopen, maar ik hak mijn groente nog oldschool-style. Natuurlijk doe ik dat als een echte chef: het mes laat je langs je omgebogen vinger glijden, zodat mijn vingertopjes niet als nieuwe ingrediënten worden toegevoegd. Deze ogenschijnlijk nette stijl voorkomt lichaamsdelen in de soep, maar de uien vliegen op de een of andere manier wel in de rondte. Ik zou bijna een extra soepje kunnen maken van alle ingrediënten die naast de pan, op het aanrecht, in de gootsteen, op de grond en in de afzuigkap belanden.

Invriezen en nagenieten

Mijn favoriete linzensoep leent zich trouwens heel goed om in grote hoeveelheden te koken. En ik ben fan van veel! Ik verdubbel de ingrediënten van het recept en prop mijn vriezer vol zodat ik nog dagen lang kan nagenieten van mijn kookkunsten. Koken kost mij veel energie, maar zo bespaar ik weer energie als ik dagen later even makkelijk een soepje kan ontdooien uit de vriezer.

Na de fotoshoot van mijn kookgeweld kon ik eindelijk heerlijk genieten… van een dutje. Want slechtziend koken is elke keer weer een avontuur waar ik toch weer van moet bijkomen… Maar het is zeker de moeite waard hoor!

Wie is Annemiek?