Joeke van der Mei verlaat het Bartiméus Fonds
11 oktober 2024
Koken als je weinig of niets ziet, hoe doe je dat? In ‘Koken met…’ vertellen kookliefhebbers die slechtziend of blind zijn er meer over. Dit keer Malou Thijssen. Hoe pakt zij het aan in de keuken? En hoe bereidt zij haar favoriete kerstrecept: chocolademousse?
Van jongs af aan heb ik een passie voor koken. Na mijn studie diëtiek en master Nutrition and Health sloeg ik qua carrière een andere weg in, maar de liefhebberij voor koken en goed eten bleef.
Die passie voor eten wordt gedeeld door mijn gezin. Mijn vriend heeft de koksopleiding afgerond en mijn zoontje, zes maanden oud, is enthousiast met zijn eerste hapjes begonnen. We maken alles vers, vaak ook met verse groente uit de moestuin van mijn vader. Ons zoontje lust tot nu toe alles en hij vindt het heel leuk, dat eten. Ik denk dat hij dat van zijn vader en moeder heeft meegekregen en hoop dat het zo blijft.
Ik merk wel dat het bij mij vaak een grotere knoeiboel wordt dan bij mijn vriend, als ik ons zoontje voed. Ik moet toch een grote afstand overbruggen met de lepel waarbij ik de diepte niet kan inschatten door mijn slechtziendheid. Maar hij doet zijn mond gelukkig heel goed open, dat helpt.
Met mijn rechteroog zie ik nog 15 procent, links heb ik een oogprothese. De bereidingswijze in een kookboek of op een verpakking kan ik dus niet goed lezen. Daarom gebruik ik een elektronische loep of ik maak een foto met mijn telefoon, dan kan ik inzoomen. Verder is contrast heel belangrijk. Als ik slagroom of een ei moet kloppen, gebruik ik geen witte beslagkom maar een roestvrijstalen kom.
Op mijn maatbeker kan ik van de bovenkant aflezen hoeveel erin zit, dat maakt het een stuk makkelijker. Maar ik weeg hoeveelheden ook vaak af. Bijvoorbeeld als ik voor mijn zoontje de fles moet maken. De streepjes op zo’n fles zijn zo klein, dus dan zet ik de fles op de weegschaal met grote digitale cijfers. Dat kan ik goed aflezen, 180 ml is ongeveer ook 180 gram. Verder heb ik een hele fijne keukenmachine, dat scheelt veel werk. Snijden doe ik op gevoel. Als mijn vriend ernaast staat, durft hij soms nauwelijks te kijken, bang dat ik in mijn vingers snij. Maar je leert als slechtziende heel veel dingen op gevoel te doen.
Deze chocolademousse maken we elke Kerst wel een keer. Als we bij vrienden gaan eten, of vrienden komen bij ons, of voor familie. Het is een recept van mijn vriend en het is altijd een succes. Eigenlijk heeft inmiddels iedereen de mousse wel een keer geproefd.
Ingrediënten (6 personen)
250 gr pure chocolade
150 gr suiker
300 ml slagroom
4 eiwitten
Bereiden
Serveer de chocolademousse met een blaadje munt en een chocolaatje, en je hebt een feestelijk dessert.
Malou kreeg jeugdreuma toen ze 1,5 jaar oud was. Dat leidde onder andere tot een ernstige oogontsteking, waardoor ze op jonge leeftijd staar (cataract) kreeg. Daardoor werden de lenzen in haar ogen troebel en moesten deze één voor één verwijderd worden. Omdat haar linker lens eerst werd verwijderd, nam het rechteroog alle functies over waardoor ze met links op een gegeven moment niets meer zag. Vanwege irritaties die ontstonden is enkele jaren geleden haar linkeroog verwijderd en kreeg ze een prothese. Rechts ziet ze nu nog zo’n 15 procent. Malou heeft een beperkt zichtveld, ver zien is heel lastig omdat ze geen diepte ziet en in het donker zien is erg moeilijk.
Volg ons op Facebook, Twitter, LinkedIn of Instagram, dan weet je direct wanneer een nieuwe ‘Koken met…’ blog online komt.