Lars’ allerliefste wens? Blijven voetballen!

‘Toen Lars twee maanden oud was, viel het mijn man en mij op dat zijn ogen erg druk op en neer bewogen. Na een zoektocht langs het consultatiebureau, de huisarts en een oogarts in het ziekenhuis kwamen we bij het Diagnostisch Centrum van Bartiméus. Uit de onderzoeken daar werd duidelijk dat Lars een erfelijke aandoening heeft. Helaas is er voor hem geen behandeling mogelijk. Wat de toekomst brengt, blijft dus onzeker.’

Sportliefhebbers

‘Dat geldt ook voor sporten. Wat zal voor Lars wel mogelijk zijn naarmate hij ouder wordt, en wat niet? We zijn thuis echte sportliefhebbers. Ik heb bijvoorbeeld de marathon van Chicago gelopen, voor meer wetenschappelijk onderzoek naar oogaandoeningen bij kinderen. Dan is Lars mijn grootste supporter. En zijn broer en zus spelen hockey. Lars zit op voetbal, dat lukt nu goed omdat spelers van zijn leeftijd op een klein veld spelen. In het begin was mijn man ook coach, zodat hij Lars kon begeleiden. Maar hoe zal het gaan als Lars over twee jaar op een groot veld moet gaan voetballen? Kan hij het dan nog overzien? En kan hij zich staande blijven houden tussen zijn medespelers?’

Focussen op wat wel kan

‘We kijken dus hoe lang het goed gaat. Laatst kwam Lars bij een toernooi met de beker thuis. Wat was ik trots op hem! Mocht het op een gegeven moment niet meer lukken, dan is dat natuurlijk confronterend en jammer. Maar dan onderzoeken we andere mogelijkheden. Samen met Lars focussen we op wat wel kan. Toch blijft het een gemiste kans dat het voor kinderen met een visuele beperking vaak onzeker is of ze aan hun favoriete teamsport kunnen doen. Het zou fantastisch zijn als er voor deze kinderen betere mogelijkheden komen om samen met leeftijdsgenootjes te sporten.’

Meer lezen?

Op de pagina ‘Ik wil ook meedoen!’ lees je andere persoonlijke verhalen, meer info én hoe wij samen met jou de mogelijkheden om te sporten vergroten.

Welke sport zal voor Lars wel mogelijk zijn naarmate hij ouder wordt, en welke niet?

Elzemiek, moeder van Lars