‘Toen ik slechtziend werd geloofde niemand meer in mij.’

‘Blijft u maar lekker thuis’

‘Door mijn oogziekte stond mijn leven op z’n kop. Mijn sociale omgeving had geen vertrouwen meer in mij. Alles werd voor mij gedaan, alle regie werd mij ontnomen. Ik werkte als zelfstandig ondernemer, maar door mijn oogziekte werd ik gedwongen om mijn werkzaamheden te staken. Ik belandde in de bijstand en bij het UWV. Deze organisatie keurde mij zonder al teveel moeite volledig af. De arbeidsdeskundige was van mening dat het mij niet zou lukken om weer aan het arbeidsproces deel te nemen. Ik kreeg de boodschap: ‘Meneer Hissink, u hoeft niet meer te werken, blijft u maar lekker thuis.’ Alsof ik een cadeau kreeg. Maar ik voelde me afschuwelijk, ik werd gewoon afgeschreven. Ik wilde koste wat kost weer aan het werk.’

Deze kans greep ik met beide handen

‘Ik startte met revalideren bij Bartiméus. Ik leerde om mijn visuele beperking te accepteren en de regie en zelfstandigheid in mijn leven terug te krijgen. Via hen kwam ik in contact met het Bartiméus Fonds. Daar werd mij een stageplek aangeboden. Ik was al 4 jaar uit het arbeidsproces, dus deze kans greep ik met beide handen aan. Al na twee weken werd mij gevraagd of ik wilde solliciteren. De functie van voorlichter/fondsenwerver kwam vrij en zij vonden mij perfect in dat plaatje passen. En zo geschiedde…’

Leven weer op de rit

‘Als de mensen van Bartiméus en het Bartiméus Fonds niet in mij hadden geloofd, had ik nu beslist achter de geraniums gezeten. Ik moet er niet aan denken. Nu heb ik mijn leven weer op de rit. Ik verzorg presentaties waarin ik mijn toehoorders probeer duidelijk te maken en te laten ervaren wat het betekent om slechtziend te zijn. Ook geef ik adviezen als ervaringsdeskundige. Op deze manier wil ik bijdragen aan meer inclusie voor mensen met een visuele beperking.’

Zonder het geloof van anderen in mij had ik nu beslist achter de geraniums gezeten.